Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2020/372 E. 2023/4021 K. 16.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/372
KARAR NO : 2023/4021
KARAR TARİHİ : 16.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2013/83 Esas, 2015/443 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 207 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; somut bir nedene dayanmamaktadır.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, katılan … adına düzenlenen sahte kimliği kullanarak 30.11.2011 tarihinde Türkiye İş Bankası Ankara Akay Şubesinde 4201-1038657 numaralı hesabı açtırdığı, bu hesaba ilişkin suça konu sahte Türkiye İş Bankası Bankacılık Hizmetleri Sözleşmesi ve Müşteri Bilgi Formunu doldurup katılan … adına imzaladığı iddiasıyla kamu davası açılmıştır.
2. Kayseri Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 12.10.2012 tarihli ekspertiz raporunda; Türkiye İş Bankası Bankacılık Hizmetleri Sözleşmesi ve Müşteri Bilgi Formu muhtevalarındaki yazı, rakam, katılan … adına atılı imzalar ve sözleşmenin 3. sayfasındaki “… bir örneğini elden aldım” içerikli yazıların sanığın eli mahsulü olduğu tespit edilmiştir.
3. Sanık savunmasında kaçamaklı ikrarda bulunmuştur.
4. Katılan beyanında; sanığı tanımadığını, kimlik bilgilerini nereden elde ettiğini bilmediğini, adına sahte kimlik düzenlendiğini, hakkında işlemler yaptığını söylemiştir.
5. Mahkemece sanığın özel belgede sahtecilik suçunu işlediği kabul edilerek sanık hakkında temyize konu mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2013/83 Esas, 2015/443 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.05.2023 tarihinde karar verildi.