YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/282
KARAR NO : 2022/14068
KARAR TARİHİ : 05.07.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Sanıklar hakkında “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarından açılan kamu davalarında; sanık …’in savunmasında, suça konu faturaları düzenleyen şirketin ortağı olduğunu, ancak şirketteki hisselerini muhasebecinin bürosunda sözlü olarak diğer sanığa devrederek Ankara iline yerleştiğini, şirketle ve faturalarla ilgisinin bulunmadığını beyan etmesi, sanık …’ün savunmasında, şirketi diğer sanıkla devraldıklarını, ancak hiç faaliyette bulunmadıklarını, …’in herhangi bir şekilde hissesini kendisine devretmediğini, savunmasının doğru olmadığını, faturaları kimin düzenlediğini bilmediğini beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1)Suça konu faturaların, kullanan mükelleflerden veya vergi dairesinden temin edilip sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde; temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
2)Faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
a)Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK’nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının sorulması,
b)Şirkete ait beyannameleri veren serbest muhasebeci ve mali müşavir …’un CMK’nin 46/1-c maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, beyannamelere konu faturaların kim tarafından getirildiğinin, şirket işleriyle kimin ilgilendiğinin sorulması ve sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması, yasaya aykırı,
3)Suçun sübutu halinde ise; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.