YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2805
KARAR NO : 2023/4118
KARAR TARİHİ : 17.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ankara 37. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.06.2015 tarihli ve 2015/268 Esas, 2015/993 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; ceza miktarına, lehine hükümlerin uygulanmadığına, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, hakkında yakalama kararı bulunduğundan polis ekibi konutun kapısını çaldığında kendisini … … olarak tanıtıp üzerinde kendi fotoğrafı olan bu kişiye ait nüfus cüzdanını ibraz ettiği, daha sonra gerçek kimliğini itiraf ettiği, bu suretle resmi belgede sahtecilik suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı anlaşılmıştır.
2. Sanık, 4-5 yıl önce çocukluk arkadaşı … …’in yakalaması olduğunu bildiğinden nüfus cüzdanını verdiğini ve üzerine kendi fotoğrafını yapıştırdığını, …’in 08.09.2014 tarihinde vefat ettiğini, olay günü polislere bu kimliği ibraz ettiğini beyanla suçlamayı kabul etmiştir.
3. Bilirkişi raporuna göre; nüfus cüzdanının orijinal olduğu, orjinal fotoğrafının belgenin laminesiyle birlikte sökülerek yerinden alındığı, yerine sanığa ait fotoğrafın yerleştirilerek, kimliğin tekrar lamine ile kaplanarak, ön yüzüne bir cisimle soğuk mühür izi görüntüsünü andırır izin oluşturulduğu, böylece fotoğraf değişikliği suretiyle gerçekleştirilen tahrifatın aldatma kabiliyetine haiz olduğu yönünde rapor düzenlendiği görülmüştür.
4. Mahkemece, sanığın ikrarı ve tüm dosya kapsamı ile sübut bulan suçtan mahkûmiyetine dair temyiz incelemesine konu hüküm kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.10.2012 tarihli ve 2011/8-335 Esas, 2012/1804 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve keyfiyetin belgeden objektif olarak anlaşılmasının gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği nazara alındığında, dosya içerisinde bulunan nüfus cüzdanı üzerinde Heyetçe yapılan gözlemde; belgenin ön yüzünde soğuk damga izinin bulunmadığının anlaşılmasının karşısında, Nüfus Hizmetleri Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik’in 130 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “…Soğuk damga fotoğrafın üzerine gelecek ve fotoğrafın görüntüsünü bozmayacak şekilde ve nüfus cüzdanının plastikle kaplanması işleminden sonra ay-yıldıza doğru uygulanır” hükmüne uygun şekilde soğuk damga izi bulunmayan, üzerinde yer alan fotoğrafın da fotoğraf hanesi ile uyum sağlamadığı değerlendirilen nüfus cüzdanında bu haliyle aldatıcılık niteliği mevcut olmadığından, 5237 sayılı Kanun’un 204 üncü maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçunun yasal unsurlarının somut olayda oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi hukuka aykırıdır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 37. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.06.2015 tarihli ve 2015/268 Esas, 2015/993 Karar sayılı kararında sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.05.2023 tarihinde karar verildi.