Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/9880 E. 2023/4211 K. 22.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/9880
KARAR NO : 2023/4211
KARAR TARİHİ : 22.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Körfez 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2015 tarihli ve 2014/558 Esas, 2015/439 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları, 58 … maddesi uyarınca ayrı ayrı 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıkların ayrı ayrı sundukları dilekçelerindeki temyiz istekleri; mahkûmiyet hükümlerinin usul ve yasaya aykırı olduğuna, atılı suçu işlemediklerine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Mahkemece; sanıkların, Körfez ilçesinde gerçekleştirilen hırsızlıkta kullanıldığı belirtilen 34…92 plakalı araç ile yakalandıkları, araç üzerinde takılı olan plakaların sahte olduğunun belirlendiği, bu şekilde atılı suçu işlediklerinden cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
2. Sanıkların üzerlerine atılı suçlamayı kabul etmedikleri belirlenmiştir.
3. Kolluk güçlerince tanzim olunan tutanaklar, İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarının uzmanlık raporu, sanıkların adlî sicil kayıtları ve tekerrüre esas ilamların örnekleri dava dosyasında mevcut olup suça konu araç plakalarının Adli Emanete alındığı anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Suça konu plakalar ile ilgili olarak Mahkemece yapılan gözlemde, plakalar üzerinde soğuk mühür ve damga izi bulunmadığı belirlenmiş İstanbul Kriminal Polis Laboratuvar Müdürlüğünden alınan 06.11.2014 tarihli uzmanlık raporunda, plakaların resmiyet kazanması için gerekli olan tescil işlem birimine (EGM) ve/veya plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşa (TŞOF) ait basılı bulunması gereken soğuk mühür izlerinin bulunmadığının belirtilmesi karşısında; suç tarihinden önce yürürlükte bulunan 18.07.1997 tarih ve 23053 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 30 uncu maddesine göre; tescil plakalarında, işlemi yapan tescil kuruluşu ile plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşun mühürlerinin bulunmasının, anılan maddede 09.09.2011 tarih ve 28049 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Yönetmelik’in 3 üncü maddesiyle yapılan değişiklikle de bu tarihten itibaren yalnızca plaka basım işini gerçekleştiren kuruluşun mührünün bulunmasının zorunlu olduğu, suç tarihi itibarıyla plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşa (TŞOF) ait soğuk mühür izlerinin olmadığının Mahkeme gözlemi ve alınan uzmanlık raporu ile belirlenmesi, yapılan sahteciliğin mevcut haliyle ilk bakışta fark edilebilir olması nedeniyle aldatma niteliğinin bulunmaması karşısında, unsurları itibarıyla oluşmayan suçtan sanıkların beraatleri yerine, mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
2. Kabule göre de;
a.Yargılama gideri olarak hesaplanan 18,00 TL’nin 5271 sayılı Kanun’un 324 üncü maddesinin 4 üncü fıkrasına 6352 sayılı Kanun’un 100 üncü maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, söz konusu giderin Hazineye yükletilmesi gerektiği gözetilmeden sanıklardan tahsiline karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş,
b.5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Körfez 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2015 tarihli ve 2014/558 Esas, 2015/439 Karar sayılı kararına yönelik sanıkların temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.05.2023 tarihinde karar verildi.