YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/7429
KARAR NO : 2023/3540
KARAR TARİHİ : 03.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat
Şikayetçi …’nün temyizi yönünden; sahtecilik suçlarında suçtan zarar görenin suçun maddi unsurunun hedef aldığı kişi olup suça konu belgelerin şikayetçi kuruma karşı kullanılmaması nedeniyle yüklenen suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi kurumun katılan sıfatının bulunmadığı, usulsüz olarak verilen katılma kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği hükmü temyize hak ve yetkisi vermeyeceği belirlenmiştir.
Sanık …’ın temyizi yönünden, sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.05.2015 tarihli ve 2014/195 Esas, 2015/491 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanık … hakkında, resmi belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanıklar … ve … hakkında, resmi belgede sahtecilik suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 ünü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatlerine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık …’ın temyizi, düzenlenen raporlarda gerçeğe aykırı bir durum bulunmadığına ve bu nedenle hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
2. Şikayetçi kurum vekilinin temyizi; vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve verilen beraat kararlarının temyizine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Özel … Psikoteknik Değerlendirme Merkezinin sahibinin sanık … olduğu, daha sonra bu merkezi gayriresmi olarak sanık …’e devrettiği, merkezi fiilen işleten kişinin ise sanık … olduğu, temyiz dışı sanık …’ın ise bu merkezde psikolog olarak görev yaptığı, sanıkların eylem ve fikir birliği içerisinde hareket ederek herhangi bir teste tabi tutmadan bir kısım tanıklara psikoteknik değerlendirme raporları düzenledikleri, ayrıca daha önce merkezde psikolog olarak çalışan ancak 04.02.2012 tarihinde görevinden ayrılan … (Şen) adına sahte imzalar atarak da sahte raporlar düzenledikleri iddiası ile haklarında kamu davası açılmıştır.
2. Tanık olarak beyanlarına başvurulan ve haklarında psikoteknik değerlendirme raporu düzenlenen 14 kişi, herhangi bir teste girmediklerini, buna karşın haklarında bu raporların düzenlendiğini beyan etmişlerdir. Yine sahte olarak düzenlendiği iddia edilen 7 adet rapordaki imzaların da dosya arasında bulunan bilirkişi raporuna göre tanık … (Şen) eli ürünü olmadığı belirlenmiştir.
3. Sanık …, tanık … adına imza attığını ikrar etmiştir.
4. Sanıklar … ile … ise işlerle sanık …’ın ilgilendiğini, kendilerinin suçsuz olduğunu savunmuşlardır.
5. Mahkemece sanıklar ve tanık beyanları, uzmanlık raporları ve tüm dosya kapsamı ile sanık …’ın atılı suçu işlediği kabul edilerek hakkında mahkumiyet hükmü kurulmuş, sanıklar … ile …’in ise diğer sanığın eylemine iştirak ettiklerine dair bir delil bulunmadığından haklarında beraat kararları verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Şikayetçi Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Sahtecilik suçlarında suçtan zarar görenin, suçun maddi unsurunun hedef aldığı aldığı kişi olup suça konu belgelerin şikayetçi kuruma karşı kullanılmaması nedeniyle yüklenen suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi kurumun katılan sıfatının bulunmadığı, usulsüz olarak verilen katılma kararının 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği hükmü temyize hak ve yetkisi vermeyeceği anlaşılmakla, adı geçen kurum vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık …’ın Sair Temyiz Sebepleri Yönünden
11.06.2009 tarih ve 27255 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Karayolları Taşıma Yönetmeliği’nin 36 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi gereği kara yolu taşımacılığı yapacak sürücülerin şoförlük mesleği bakımından bedeni ve psikoteknik açıdan sağlıklı olduklarını gösteren bir sağlık raporunu yetkili sağlık kuruluşlarından her beş yılda bir almalarının öngörüldüğü, ancak aynı Yönetmelik’in geçici 1 inci maddesi uyarınca bu şartın 31.12.2010 tarihine kadar aranmayacağının belirtildiği, 31.12.2010 tarih ve 27802 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Karayolları Taşıma Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 11 inci maddesi ile de bu sürenin 30.06.2012 tarihine kadar uzatıldığı, suça konu psikoteknik değerlendirme raporları ve bu rapora dayanılarak düzenlenen suça konu psikoteknik değerlendirme sertifikalarının 30.06.2012 tarihinden önce düzenlendiği nazara alındığında; yapılan sahteciliğin “faydasız sahtecilik” niteliğinde olması nedeniyle, yüklenen resmi belgede sahtecilik suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı ve sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden mahkumiyet hükmü kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
A. Şikayetçi Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden
Gerekçe bölümünün (A) alt başlığında açıklanan nedenle Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.05.2015 tarihli ve 2014/195 Esas, 2015/491 Karar sayılı kararına yönelik şikayetçi vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünün (B) alt başlığından açıklanan nedenle Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.05.2015 tarihli ve 2014/195 Esas, 2015/491 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.05.2023 tarihinde karar verildi.