Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/5402 E. 2022/15257 K. 28.09.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/5402
KARAR NO : 2022/15257
KARAR TARİHİ : 28.09.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.01.2012 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 14.03.2012 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1)Hükmün açıklanmasına neden olan kasıtlı suçun, 5237 sayılı TCK’nin 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçu olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek sanığa isnat edilen bu suçun uzlaşma kapsamına alınmış olması, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle 5271 sayılı CMK’nin 253. maddesinin 24 ve 25. fıkralarındaki uzlaştırma bürosuna ilişkin düzenleme dikkate alınıp, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması karşısında, tehdit suçu yönünden, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)5271 sayılı CMK’nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, aynı Kanun’un 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasıtlı … bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, mahkemece öncelikle … esas üzerinden duruşma açılması gerektiği gözetilmeden yerel mahkemenin eski esas üzerinden duruşma açarak ek karar ile hükmün açıklanmasına karar vermesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.