Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/3572 E. 2022/12627 K. 15.06.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3572
KARAR NO : 2022/12627
KARAR TARİHİ : 15.06.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Katılan vekili, sanık … ve müdafisi

Sanıklar … ve … hakkında 2007, 2008, 2009 ve 2010, sanık … hakkında 2007, 2008 ve 2009 takvim yılları için iştirak halinde işledikleri iddia olunan sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin, sanık … hakkında 2010 takvim yılı için kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
1) Beraat hükümleri yönünden;
a) Fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilerek sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde; temin edilecek yazı ve imza örnekleri ile faturalardaki yazı ve imzaların kime ait olduğu hususunda bilirkişi incelemesi yaptırılması,
b) Faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
aa) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorulması, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
bb) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması, dava açılmış ise dosyalarının getirtilip incelenerek ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
cc) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak CMK’nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatıldıktan sonra sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanıkları tanıyıp tanımadıkları ve faturaların düzenlenmesi konusunda sanıkların bir iştiraki bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile beraat hükümleri kurulması yasaya aykırı,
2) Sanık … yönünden kurulan mahkumiyet hükmü yönünden; 2010 yılında düzenlenen son fatura tarihinin 12.07.2010 tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmünün kesinleşme tarihinin ise suç tarihinden sonra 27.10.2010 olduğu gözetilmeden TCK’nin 58. maddesinin uygulanması yasaya aykırı,
3) Beraat hükümleri yönünden suçun sübutu halinde ve sanık … yönünden kurulan mahkumiyet hükmü yönünden ise;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359 maddesinin 3,4,5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafisi ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.