Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/3030 E. 2022/7473 K. 27.04.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/3030
KARAR NO : 2022/7473
KARAR TARİHİ : 27.04.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Sanığın, …’tan İstanbul’a giderken …’da polis ekiplerinin yaptığı kontrolde üzerinde kendi fotoğrafı bulunan Kahraman Şekirden adına düzenlenmiş nüfus cüzdanını ibraz etmek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu kamu davasında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.10.2012 tarihli ve 2011/8-335 Esas, 2012/1804 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve keyfiyetin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği nazara alındığında, dosya içerisinde bulunan nüfus cüzdanı üzerinde heyetçe yapılan gözlemde, belgenin ön yüzünde soğuk damga izinin bulunmadığının anlaşılması karşısında, Nüfus Hizmetleri Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin 130. maddesinin 2. fıkrasında yer alan “… Soğuk damga fotoğrafın üzerine gelecek ve fotoğrafın görüntüsünü bozmayacak şekilde ve nüfus cüzdanının plastikle kaplanması işleminden sonra ay-yıldıza doğru uygulanır.” hükmüne uygun şekilde soğuk damga izi bulunmayan üzerindeki ve fotoğrafın fotoğraf hanesi ile uyum sağlamayan nüfus cüzdanında bu haliyle aldatıcılık niteliği mevcut olmadığından, 5237 sayılı TCK’nin 204/1. maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçunun yasal unsurlarının somut olayda oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi yasaya aykırı,
2) Kabule göre de; TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.