Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/2914 E. 2019/4662 K. 14.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2914
KARAR NO : 2019/4662
KARAR TARİHİ : 14.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan vekilinin, Muğla Defterdarlık Muhakemet Müdürlüğü’nün, 20.04.2015 tarih, … sayılı kararına dayanarak, 27.04.2015 tarihli dilekçe ile temyiz talebinden vazgeçtiği anlaşılmakla, sanıklar …, … ve … hakkında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıkların temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında, hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hak kapsamına girmeyen … sayılı TCK’nin 53. maddesinin infaz aşamasında uygulanması; gerekçeli karar başlığında “31.01.2008” olarak yanlış gösterilen suç tarihinin, 2007 takvim yılı yönünden, suç konusu faturaların kurumlar vergisinde kullanılmış olmaları nedeniyle “26.04.2008” ve 2008 takvim yılı için katma değer vergisinde kullanılmış olmaları “25.02.2008” olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sahte fatura kullanma suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, ancak aynı takvim yılı içinde farklı zamanlarda birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç oluşturacağı gözetilmeden; sanığın, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanma fiillerinin, zincirleme şekilde işlenmiş tek suç oluşturduğunun kabul edilmesi; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun … sayılı Kanun’un ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı suçun düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren … sayılı Kanun’un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü, buna göre 2007 ve 2008 takvim yıllarınnda sahte fatura kullanma suçlarının cezasının alt sınırının 3 yıl hapis olduğu halde, temel cezanın 18 ay hapis cezası olarak eksik belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
… sayılı TCK’nin 51/7. maddesinde “hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hâkimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin” belirtilmesi karşısında; “denetim süresinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde, ertelenen cezanın tamamen infaz kurumunda çektirilmesine” karar verilerek infazın kısıtlanması,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin, … sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken … sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklar hakkında kurulan hükümlerin 5. bentlerinin (d) bölümlerinde yer alan “tamamen infaz kurumunda çektirilmesine” ibareleri çıkartılarak yerine “… kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine,” ibarelerinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.