YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1970
KARAR NO : 2020/6737
KARAR TARİHİ : 11.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sultanbeyli Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11.01.2013 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan da kamu davası açılmış olması karşısında, bu suç ile ilgili olarak mahallinde ayrıca hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1- Sanıkların 2008-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanıkların savunmalarında şirketle ilgili işlemler konusunda bilgilerinin olmadığı, sanıklar … ve …’in savunmalarında …. isimli kişiye vekaletname verdiklerini ve işlerin onun tarafından idare edildiğini beyan etmeleri, sanık …’in ise …. ve…. isimli kişilerin kendisinden zorla imza aldıklarını beyan etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması için; faturaları kullanan mükelleflerden kanaat edinilecek sayıda mükellefin de tanık sıfatıyla dinlenerek faturaları ve faturalara konu malları kimden teslim aldıklarını, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların verilmesi konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması, ayrıca kanaat oluşturacak sayıda temin edilecek suça konu faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanıklara ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, iş yerine ait faturaların bastırıldığı matbaadan belgelerin kime teslim edildiğini sorulması, iş yerinin muhasebecisi olduğu belirtilen …. isimli kişinin tanık sıfatıyla dinlenerek iş yerinin fiilen kim tarafından idare edildiği ve iş yeri ile ilgili işlemlerde kiminle muhatap olduğunun sorulması, eylemleri gerçekleştiren kişinin başkası olduğunun belirlenmesi durumunda sanıkların eylemlere iştirak edip etmediği de değerlendirilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması;
2- Kabule göre de;
a) Aynı takvim yılı içerisinde birden fazla fatura düzenlenmiş olması karşısında TCK’nin 43/1 maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı,
b )5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, Sanık … müdafi, sanık …, sanık … müdafi ve katılan vekilinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.