YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1595
KARAR NO : 2020/6870
KARAR TARİHİ : 12.11.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mükellef . … Ltd. Şti. yetkilisi olan sanığın 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddia ve kabul edilen kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmediği, düzenlediği faturaların gerçek mal ve hizmet teslimine dayandığını savunduğu ancak dosya arasında mevcut vergi tekniği raporunda mükellefin tüm alışlarını sahte fatura düzenlediği yönünde olumsuz tespitler bulunan firmalardan yaptığının belirtilmiş olduğu anlaşılmakla gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenebilmesi bakımından;
1-Mükellefçe kullanılan faturaları düzenleyen mükellefler ve mükellefin düzenlediği faturaları kullanan mükellefler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
2-Aynı mükellefler hakkında ilgili takvim yılında “sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçlarından dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açıldığının tespiti halinde, dosyaların getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya eklenmesi,
3-Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
4-Kabule göre de; sahte fatura düzenleme suçunda her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, hangi yıldan hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin tek hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekili ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 12.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.