YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11505
KARAR NO : 2020/1549
KARAR TARİHİ : 19.02.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 12.02.2014 tarihinden, denetim süresi içinde işlenen ikinci suç tarihi olan 18.02.2014 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında yetkisi olmadığı halde…. Tic. Ltd. Şti adına çek keşide edip imzaladığı iddiası ile resmi belgede sahtecilik suçundan açılan kamu davasında; sanığın, adına çek keşide ettiği şirketin ortakları olan … ve …’nın bilgisi dahilinde çek keşide ettiğini ve imzaladığını savunduğu, bu durumu çalıştığı mandırada çalışan tanık ….’ın da doğruladığı, adına çek keşide ettiği şirket ortaklarından …’nın kendisinin damadı olduğunu çek keşide ettiğinden bilgisi olduğunu ancak aralarının sonradan açılması sebebiyle bilgisinin olmadığını söylediğini savunması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30.03.1992 tarih ve 80/98 sayılı kararında da açıklandığı üzere, belgede sahtecilik suçlarında önceden verilen rıza üzerine borçlu yerine onun imzasının atılmasında zarar verme bilinç ve iradesi ile hareket edilmediğinden suç kastından söz edilemeyeceği, rızanın açık veya zımni olabileceği cihetle, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için, hazırlık aşamasında beyanı alınan …’nın tanık olarak beyanlarına başvurularak, gerekirse sanık ile yüzleştirilerek önceden verilen rıza olup olmadığının belirlenmesi, ayrıca …. Otomotiv şirketine ait olup suç tarihinden önce sanık tarafından düzenlenen ve ödenen çekler bulunup bulunmadığının sanıktan ve ilgili banka/bankalardan sorularak araştırılması, gerektiğinde çek/çeklerin verildiği kişilerin de tanık olarak dinlenmesi ve sonucuna göre toplanan tüm deliller tartışılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.