Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/10968 E. 2023/3820 K. 10.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10968
KARAR NO : 2023/3820
KARAR TARİHİ : 10.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Bozüyük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.05.2015 tarihli ve 2015/194 Esas, 2015/340 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci, 58 … ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infaz edilmesine, infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyizi, o tarihlerde çalıştığı halde karşısına imza atılmaması ve bu sürelerin dahi adli para cezasına dahil edilip bu parayı ödemesi ve çizelgeyi bizzat kendisinin savcılığa teslim etmesine karşın hakkında verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Hakkında başka bir suçtan dolayı adli para cezası verilen sanığın, taksitlerden ikisini ödemesine karşın, sonrasında ödeme zorluğu yaşaması nedeniyle kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilmesi talebi ile hakkındaki adli para cezasından kalan miktarın kamuya yararlı bir işte çalıştırma tedbirine çevrildiği, bunun üzerine sanığın Bozüyük Belediyesinde çalışmasına dair Bilecik Cumhuriyet Başsavcılığı Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından denetim takip çizelgesi düzenlendiği, söz konusu çizelgenin belirlenen çalışma saatlerinde sanık ve görevlendirilen gözetmen tarafından imzalanması gerektiği, 29.12.2014 tarihinden sonra sanığın bu işe devam etmemesine karşın, takip çizelgesine sanki bu tarihlerden sonra da çalışmış gibi imza atması nedeniyle hakkında kamu davası açılmıştır.
2. Sanık savunmalarında, işe devam ettiğini, ancak gözetmenin imza atmadığını, daha sonra takip çizelgesini alarak kalan miktarı yatırdığını, hatta bu çizelgeyi de kendisinin savcılığa teslim ettiğini suçlamaları kabul etmediğini beyan etmiştir.
3. Mahkemece tanık beyanları, sanık savunması ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek sanığın atılı suçu işlediği kabulü ile hakkında temyize konu mahkûmiyet hükmü kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
Dosya arasında bulunan “takip çizelgesi” incelendiğinde, 29.12.2014 tarihinden sonraki bölümlerde sanığın imzasının bulunduğu ancak karşılarındaki gözetmen imzası bölümlerinin boş olduğu, 30.12.2014 tarihinde denetimli serbestlik müdürü imzasının bulunduğu, bu imzanın da tanık olarak beyanı alınan … Sarıkaya’nın kendisine ait olduğunu kabul ettiği dikkate alındığında, söz konusu belgenin gözetmen imzası bulunmadan bu hali ile hukuki sonuç doğurmaya elverişli olmadığı, resmi belgede sahtecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı ve sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Bozüyük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.05.2015 tarihli ve 2015/194 Esas, 2015/340 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.05.2023 tarihinde karar verildi.