Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/10367 E. 2023/4390 K. 24.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10367
KARAR NO : 2023/4390
KARAR TARİHİ : 24.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Gölcük 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2014/192 Esas, 2015/318 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 204 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 62 nci, 53 üncü ve 58 … maddeleri uyarınca 2 yıl 7 ay 7 gün hapis cezasına mahkûmiyet, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, alt sınırdan uzaklaşılarak fazla ceza tayinine ve lehine takdiri indirim maddesinin uygulanmamış olmasına, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, Gölcük Donanma Mahalle Muhtarlığından, kayıp olduğu yalanı ile kardeşi … … adına nüfus cüzdanı talep belgesinin düzenlenmesini sağladığı, daha sonra bu belgeyi kullanarak Gölcük Nüfus Müdürlüğü’nden kardeşi … …’a ait kimlik bilgilerini içeren ancak sanığın kendi fotoğrafını taşıyan nüfus cüzdanı çıkarttığı, böylece resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul olunmuştur.
2. Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında, suçlamayı tevil yollu ikrarda bulunduğu tespit edilmiştir.
3. Suça konu nüfus cüzdanı talep belgesi ve nüfus cüzdanı asıllarının, Adli Emanetin 2014/321 sırasında kayıtlı olduğu anlaşılmış; Mahkemece, bu belgeler 14.10.2014 tarihli duruşmada incelenerek aldatma kabiliyetleri bulunduğu belirlenmiştir.
4. Mahkemece, resmi belgede sahtecilik suçu sübut bulduğundan sanığın mahkumiyetine hükmedilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Sanığın Temyiz Sebepleri Yönünden
Sanığın sahte nüfus cüzdanı talep belgesini kullanarak Nüfus Müdürlüğüne başvurup kurumdan içeriği itibarıyla sahte nüfus cüzdanı aldığı ve resmi belgede sahtecilik suçunun unsurları itibarıyla oluştuğu sabit olduğundan Mahkemenin mahkumiyete dair kabulünde hukuka aykırılık bulunmadığı gibi hüküm fıkrasında teşdit sebeplerinin, yasal ve detaylı şekilde açıklanması ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulanmış olması şartlarının oluşması nedeniyle tekerrür hükümlerinin doğru biçimde uygulanması nedenleriyle sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
B. Diğer Temyiz Sebepleri Yönünden
1. Sanık hakkındaki cezanın 5237 sayılı Kanun’un 58 nci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinden sonra, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının kararda belirtilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gölcük 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.06.2015 tarihli ve 2014/192 Esas, 2015/318 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştirilen husus dışında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.05.2023 tarihinde karar verildi.