Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2019/10139 E. 2023/4453 K. 25.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10139
KARAR NO : 2023/4453
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Bursa 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2015/291 Esas, 2015/629 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 207 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; eksik araştırmayla karar verildiğine, yüklenen suçu işlemediğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık hakkında, ticari ilişkide bulunduğu katılanlara ait şirketin kaşesini bir şekilde ele geçirip düzenlediği tahsilat makbuzlarını kullanmak suretiyle özel belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açılmıştır.
2. Sanık savunmalarında özetle, yüklenen suçu işlemediğini, tahsilat makbuzlarındaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını beyan etmiştir.
3. 6.000,00 TL ve 3.750,00 TL tutarında nakit ödeme yapıldığına ilişkin suça konu tahsilat makbuzlarının asılları temin edilmeden yargılama yapılıp hüküm kurulduğu, hükme esas alınan Bursa Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 17.03.2015 tarihli uzmanlık raporunun fotokopiler üzerinde yapılan inceleme sonucu düzenlendiği anlaşılmıştır.
4. Mahkemece, sanığın yüklenen suçu işlediği kabul edilerek mahkûmiyet kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Suça konu belgelerin asıllarının temin edilmediği ve bilirkişi raporunun fotokopiler esas alınarak düzenlendiği anlaşılmakla, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;
a. Sanıktan ve katılanlardan Berfin Mühendislik Proje Yönetim Şirketi’nin (Berfin Yapı isimli iş yeri) yetkilisinin açık kimlik ve adres bilgileri sorulup anılan kişi tanık sıfatıyla duruşmaya çağrılarak 5271 sayılı Kanun’un 48 inci maddesi uyarınca çekinme … hatırlatıldıktan sonra sözü edilen tahsilat makbuzlarını hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldığının sorulması ve kendisinden tahsilat makbuzlarının asıllarının istenilmesi,
b. Belgelerde sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının takdiri hâkime ait olduğundan, suça konu belgelerin asıllarının duruşmada incelenmek suretiyle, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması ve aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi,
c. Suça konu belgelerdeki yazı ve imzaların sanık veya katılanlara aidiyeti yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması,
2. Kabule göre de;
a. Katılanların taraf sıfatının gerekçeli karar başlığında müşteki olarak yanlış gösterilmesi,
Hukuka aykırı bulunmuştur.
b. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2015/291 Esas, 2015/629 Karar sayılı sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.05.2023 tarihinde karar verildi.