YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/739
KARAR NO : 2018/2896
KARAR TARİHİ : 02.04.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/3. maddesi uyarınca; suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Yasa ile sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasanın ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe Yasanın tespiti gerektiği, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın suça uyan 342/2. maddesindeki cezanın 4 yıldan 10 yıla kadar, sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 204/3. maddesindeki cezanın ise 3 yıldan 7 yıl 6 aya kadar hapis olduğu, lehe yasanın belirlenmesi amacıyla yapılan karşılaştırmada, cezaların alt ve üst sınırları birlikte değerlendirilerek temel cezanın tespiti gerektiği, somut olayda her ne kadar karşılaştırma yapılmamış ise de sonuç itibariyle 5237 sayılı TCK’nın uygulanmasının açıkça sanık lehine olduğu kabul edilerek bu durum bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı
artırıcı ve azaltıcı sebeplerin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 02.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.