Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2018/7219 E. 2020/1516 K. 19.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/7219
KARAR NO : 2020/1516
KARAR TARİHİ : 19.02.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık … hakkında sahte fatura kullanma suçundan açılan davada, dava şartı olan mütalaanın verilmemesi nedeniyle verilen düşme hükmüne yönelik herhangi bir temyiz talebi olmadığı anlaşılmakla; diğer sanıklar hakkında verilen mahkûmiyet hükümlerine hasren yapılan incelemede;
1- Sanık … hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesi:
Sanığa yüklenen 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçunun, yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde düzenlenen dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2007 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2- Sanıklar … ve … hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen hükümlere yönelik sanık … müdafii ve sanık …’in temyiz taleplerinin incelenmesi:
Hizan Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 09.07.2011 tarihli 2011/199 esas sayılı iddianamesi ile sanıklar hakkında “…. İnşaat” isimli şirkete ait faturaları komisyon karşılığında satın alarak kullandıkları iddiası ile açılan davada, Mahkemece 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan her iki sanık bakımından suçun sübut bulduğundan bahisle mahkûmiyet kararı verilmiş ise de; sanıkların ortağı, sanık …’in yetkilisi olduğu … Limited Şirketi hakkında hakkında sahte fatura kullanma suçundan düzenlenmiş bir vergi inceleme raporu olmadığı gibi, 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan 213 sayılı VUK’nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın ve vergi suçu raporunun dosya içerisinde bulunmadığı, yalnızca 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan sanık … hakkında düzenlenmiş vergi raporları ve mütalaa olduğu anlaşılmakla; sanıklar hakkında düzenlenmiş ise 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan vergi suçu raporu ve mütalaanın vergi dairesinden sorulup getirtilmesi, daha önce verilmiş bir mütalaa bulunmadığının anlaşılması durumunda da 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma eylemi nedeniyle mütalaa verilip verilmeyeceğinin sanıkların bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmasından sonra sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini yerine eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanık … müdafii ve sanık …’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenlerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
19.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.