YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6987
KARAR NO : 2019/66
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Yazısının Tarihi- Sayısı: 17.12.2018- KD- 2018/88419
İtiraz Edilen Daire Kararı : Dairemizin 18.06.2018 tarihli 2018/1964 esas ve 2018/5498 karar sayılı kararı (5809 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin reddi)
İtirazla İlgili Mahkeme Kararı… Ağır Ceza Mahkemesinin 21.11.2017 tarihli 2017/151 esas ve 2017/325 karar sayılı kararı İtirazla İlgili Sanık : …
Suç : 5809 sayılı Kanun’a Muhalefet

İtiraz yazısı ile dava dosyası incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) KONUYLA İLGİLİ BİLGİLER:
Özel belgede sahtecilik suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucu, sanığın 5809 sayılı Kanun’un 63. maddesinin 10. fıkrasının 2. cümlesi ile TCK’nin 52. maddesi gereğince 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca sanık hakkında TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmiş; hükmü sanık temyiz etmiştir.
Dairemiz tarafından, hükmün kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle sanığın temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca Dairemizin bu kararına itiraz edilmiştir.
B) İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz yazısında özetle; “Sanık hakkında adli para cezası ile birlikte TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına da karar verilmesi nedeniyle hükmün temyizinin kabil olduğu belirtilerek; temyiz isteminin reddi kararının kaldırılması ve TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanması” istenmiştir.
C) İTİRAZIN VE KONUNUN İRDELENMESİ:
5271 sayılı CMK’nin 223. maddesinin 1. fıkrasında, güvenlik tedbirine hükmedilmesinin de hüküm olduğu belirtilmiş ve temyiz konusunda bir sınırlama getirilmemiştir. Adli para cezası miktarı yönünden kesin olsa bile, adli para cezasına ek olarak güvenlik tedbirine hükmolunduğunda hüküm her yönüyle temyiz edilebilir nitelik kazanacaktadır.
Bu açıklama karşısında itiraz yerinde görülmüştür.
D) KARAR: Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı yerinde olduğundan, Dairemizin 18.06.2018 tarihli 2018/1964 esas ve 2018/5498 karar sayılı kararının, 5809 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin reddine ilişkin 1 numaralı bölümünün KALDIRILMASINA,
2- Sanık hakkında 5809 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen hükmün incelenmesi:
Bozma kararına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine göre; sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
TCK’nin 53. maddesinde yazılı hak yoksunluklarının, ancak kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezasına hükmolunması halinde uygulanacağı gözetilmeden, adli para cezasına hükmolunan sanık hakkında TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz talebi bu nedenle yerinde olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
07.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

ST