YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6813
KARAR NO : 2018/11137
KARAR TARİHİ : 27.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Asıl karar: mahkumiyet
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 27.09.2017 tarihli duruşmada müdafii talebinde bulunan sanığa Av….’ın müdafii olarak atandığı, kararın sanık ve müdafiinin yokluğunda verildiği, Akçakale Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü’nün sanığın 27.10.2017 tarihinde cezaevinden firar ettiğini bildirdiği, kararın sanığın en son duruşmada bildirdiği aynı zamanda mernis adresi olan adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, aynı Kanunun 21/2. maddesine göre 24.04.2018 tarihinde tebliğ edildiği, bu yönden tebliğin usulsüz olduğu ve gerekçeli kararda kanun yolunun yanlış gösterildiği anlaşılmış ise de; 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 11. maddesi gereğince vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiğinden ve sanık müdafiine 18.04.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ yapıldığından, sanığın tebliğ edilen hükmü 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 19.10.2018 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği ve mahkemenin 22.10.2018 tarihli ek kararı ile temyiz isteminin reddi gerektiği gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olmasına rağmen, temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 315. maddesi yerine CMK’nin 296. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ek kararın bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; 22.10.2018 tarihli ek karardan “CMK’nin 296. maddesi” ibaresi çıkarılıp yerine “5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 315. maddesi” ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan temyiz talebinin reddine ilişkin 22.10.2018 tarihli ek kararın DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.