Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2018/6812 E. 2019/403 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6812
KARAR NO : 2019/403
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanıklar hakkında, …. adına düzenlenmiş ancak sanık …’ın fotoğrafının bulunduğu nüfus cüzdanı talep belgesi ile…. Nüfus Müdürlüğünden 27.04.2007 tarihinde içerik itibariyle sahte nüfus cüzdanı aldıkları iddiasıyla açılan kamu davasında; sanık …’ın, çocuklarının birbirlerine çok benzediğini, nüfus cüzdanı talep belgesine yanlışlıkla oğlu….. yerine …’ın fotoğrafını yapıştırdığını savunması karşısında,…. ın, olay tarihine yakın tarihlerde çekilmiş fotoğrafı temin edilerek sanık … ile birbirlerine benzeyip benzemedikleri, sanık …’ın suç kastıyla hareket edip etmediği değerlendirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun taktir ve tayini, suça konu nüfus cüzdanı talep belgesinin ve nüfus cüzdanının sanık … tarafından teslim alınmadığı, suça konu nüfus cüzdanının sanık … tarafından kullanıldığına dair mahkumiyetine yeterli, somut her türlü şüpheden uzak kesin delil elde edilemediği gözetilmeden, sanık …’ın beraati yerine yazılı şekilde sanıkların mahkumiyetlerine hükmolunması,
2- Kabule göre de;
a- Suça konu nüfus cüzdanı talep belgesi aslının dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi,
b- 18-TL’den ibaret yargılama giderinin inceleme tarihi itibariyle 6183 sayılı Amme Alacaklılarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan daha az olmasına rağmen sanıklardan tahsiline karar verilmesi,

c- Suç tarihi, suça konu nüfus cüzdanın teslim alındığı 27.04.2007 tarihi olmasına rağmen, gerekçeli karar başlığında 27.03.2014 olarak yanlış yazılması ve suç tarihinin yanlış belirlenmesine bağlı olarak sanık … yönünden hükmün açıklanması konusunda ihbarda bulunulmasına karar verilen …. 04.12.2013 tarihinde kesinleştiği ve hükmün açıklanması şartlarının oluşmadığı gözetilmeksizin Mahkemesine ihbarda bulunulmasına karar verilmesi,
d- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.