Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2018/6138 E. 2021/3270 K. 31.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6138
KARAR NO : 2021/3270
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın Rusya Federasyonu’ndan alınan sürücü belgesini, Kars Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil ve Denetleme Şube Müdürlüğü’ne ibraz ederek Rusya’dan almış olduğu sürücü belgesine karşılık 16/04/2008 tarih, 37895 seri numaralı D sınıfı bir ehliyet aldığı, Rusya Federasyonu Dış İşleri Bakanlığı ile yapılan yazışmalar neticesinde Rusya’dan alınan sürücü belgesinin sahte olduğu ve bu belge ile ülkemizden alınan sürücü belgesinin de bu nedenle sahte olacağı iddiası ile açılan kamu davasında; yabancı ülkeler tarafından verilen ve tebdil işlemleri için ibraz edilen sürücü belgelerinin doğruluklarının araştırılması konusunda Emniyet Trafik ve Tescil Denetleme Şube Müdürlüklerinin mutad araştırma yükümlülüğü olup olmadığının sorulması, mutad araştırma yükümlülüklerinin olduğunun tespiti halinde, yapılan teyit sonunda belgelerin sahteliğinin ortaya çıkacak olması sebebiyle sahteciliğin hukuki sonuç doğurmayacağı ve atılı suçun unsurları itibariyle oluşmayacağı gözetilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a) Kars Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19/11/2014 tarih ve 2014/1904 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında Rusya’dan ve bunun ibraz edilmesi ile ülkemizden alınan sürücü belgesi nedeniyle kamu davası açıldığı, sanığın savunmasında Rusya’dan aldığı ehliyeti uzun zamandır bulamadığını söylediği, bu nedenle bu belgenin aldatma kabiliyetinin olup olmadığının incelenemediği, “sürücü belgesi müracaat formunun” ise dava konusu yapılmadığı anlaşılmakla, koşulları oluşmadığı halde TCK’nin 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini yasaya aykırı,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.