Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2018/5705 E. 2018/9204 K. 19.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5705
KARAR NO : 2018/9204
KARAR TARİHİ : 19.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nin 231/5. maddesi uyarınca hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkûm olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmektedir. İncelenen dosyada, birtakım vergi cezalarının mahkeme kararlarıyla kaldırılması, mahkemece uygun bulunan vergi cezalarına ilişkin kararların ise Danıştay tarafından bozulduğunun anlaşılması karşısında; söz konusu mahkeme kararlarının kesinleşip kesinleşmediği belirlenmeden, “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçu neticesinde oluşan herhangi bir somut maddi zarar bulunup bulunmadığı katılan kurumdan sorulmadan, bulunması halinde zararın giderilip giderilmediği, taksitlendirme yapılıp yapılmadığı, vergi dairesiyle uzlaşma yoluna gidilip gidilmediği araştırılmadan, herhangi bir adli sicil kaydı bulunmayan, hakkında TCK’nin 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulanan ve hükmolunan cezaları ertelenen sanık hakkında “kurum zararının bulunduğu” şeklindeki yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,

Yasaya aykırı sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 19.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.