Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2018/569 E. 2022/9759 K. 24.05.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/569
KARAR NO : 2022/9759
KARAR TARİHİ : 24.05.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte belge düzenleme, Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

A) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanığın temyizinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile merciinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B) 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesi:
1-213 sayılı VUK’nin 367. maddesi uyarınca dava şartı olan vergi dairesi başkanlığı mütalasının 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte belge kullanma suçlarından verildiği, sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte belge düzenleme suçlarından usulüne uygun olarak verilmiş mütalaa bulunmadığı anlaşıldığından; vergi dairesi başkanlığından sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte belge düzenleme suçlarından mütala verilip verilmeyeceğinin sorulması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, dava şartı olan mütalaa alınmadan ve hangi takvim yılından hüküm kurulduğu da belirtilmeden tek mahkumiyet hükmü kurulması yasaya aykırı,
2-Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.