Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2018/5648 E. 2018/9886 K. 04.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5648
KARAR NO : 2018/9886
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesi:
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 09.10.2012 tarih 2011/8-335 Esas ve 2012/1804 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve keyfiyetin belgeden objektif olarak anlaşılması gerekir. Muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfal, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermez. Dairemizce suça konu sürücü belgesi üzerinde heyet olarak yapılan incelemede, fotoğraf ve ön yüzde belirgin bir mühür izi olmadığı, mevcut haliyle belge üzerinde yapılan sahteciliğin aldatıcılık niteliğinin bulunmadığı anlaşıldığından; yasal unsurları oluşmayan “resmi belgede sahtecilik” suçundan sanık hakkında beraat yerine mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
B) Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesi:
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Resmi belgede sahtecilik suçu nedeniyle sanık hakkında, herhangi bir gerekçe gösterilmeden “takdiren” denilerek 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı halde, hakaret suçu için soyut gerekçe ile takdiri indirim uygulanmayarak çelişki oluşturulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.