YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5415
KARAR NO : 2018/9917
KARAR TARİHİ : 05.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Hükümlü hakkında mağdurlar …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … ve …’a yönelik eylemleri nedeniyle verilen hükümlere yönelik hükümlü müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükümlü hakkında yapılan uyarlama yargılamasında; toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre önceki mahkumiyet hükümlerinin kesinleşmesinden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece duruşma açılarak önceki hükmolunan ceza ile uygulanması gereken 5237 sayılı Yasanın ilgili hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkan verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe hüküm belirlenip sonucuna göre hüküm kurulmuş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan hükümlü müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Hükümlü hakkında mağdurlar … ve …’e yönelik eylemleri nedeniyle verilen hükümlere yönelik hükümlü müdafiinin temyiz itirazlarına gelince;
Hükümlü hakkında, mağdurlar … ve …’e yönelik eylemleri nedeniyle yüklenen dolandırıcılık suçundan yapılan uyarlama yargılamasında lehe yasa karşılaştırması yapılarak sonucunda suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK hükümleri lehe kabul edilip buna göre karar verildiği halde, hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmedilmek suretiyle karma uygulama yapılması,
Yasaya aykırı; hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, mağdurlar … ve …’e yönelik eylemeri nedeniyle hüküm fıkrasının (1) ve (11) nolu bentlerindeki 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasıyla ilgili kısım tamamen çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.