YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4915
KARAR NO : 2019/126
KARAR TARİHİ : 08.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında 2012 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
1-UYAP ortamında yapılan araştırmada, aynı mükellefiyetle ilgili olarak sanık hakkında … Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/27 esasında kayıtlı dava bulunduğu anlaşıldığından; belirtilen dava dosyasının incelenmesi ve bağlantı varsa davaların birleştirilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın, suça konu olan faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;
a) Suça konu olan faturaları düzenleyen mükellefler…… Kırt. Ltd. Şti. ile Mertcan 1 Bilg. Ltd. Şti hakkında düzenlenmiş vergi suçu raporları ile vergi tekniği raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilmesi,
b) Suça konu faturaları düzenleyen kişi ve şirket yetkilileri hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyanın getirtilerek incelenmesi,
c) Faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin CMK’nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınıp verilmesine sanığın iştiraki olup olmadığının sorulması,
d) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen şirketler ile sanığın yetkilisi olduğu şirketin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Kabule göre de;
a) Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura kullanılması halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK’nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı itibarıyla sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 08.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.