YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4620
KARAR NO : 2019/5919
KARAR TARİHİ : 04.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
I- Sanıklar … ve … hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık … müdafii ile sanık …’in temyiz taleplerinin incelenmesi:
Sanıklar … ve … yönünden suç tarihinin, sahte araç muayene işleminin yapıldığı “05.10.2006” olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
Sanıklara yüklenen “resmi belgede sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen uzatılmış dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış; sanık … müdafii ile sanık …’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II- Sanık … hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Adli sicil kaydına göre suç tarihinde engel mahkûmiyeti bulunmayan, “geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları” takdiri indirim nedeni sayılan, bir daha suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat oluştuğundan hükmolunan hapis cezası ertelenen sanık hakkında, “kişilik özellikleri dikkate alınarak” şeklindeki çelişkili ve yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2. Kabule göre;
a) 5237 sayılı TCK’nin 51/7. maddesinde “hükümlünün denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hâkimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi hâlinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin” belirtilmesi karşısında; mahkemece “sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın tamamen infaz kurumunda çektirilmesine” karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması,
b) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının, kendi altsoyu dışında kalan kişiler yönünden uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Araç sahibi sanık yönünden suç tarihinin, suça konu belgenin en son kullanıldığı tarih olması nedeniyle, “20.09.2007” olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “05.10.2006” şeklinde yanlış gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.07.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.