Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2018/1886 E. 2021/303 K. 18.01.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1886
KARAR NO : 2021/303
KARAR TARİHİ : 18.01.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Terme Vergi Dairesi Müdürlüğü‘nün … vergi kimlik numaralı mükellefi … Turizm Gıda Petrol Sanayi ve Ticaret A.Ş‘nin yetkilisi olduğu belirtilen sanığın, “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanık müdafinin aşamalarda alınan savunmalarında ve 28/04/2015 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde sanığın suç tarihinde şirket yetkilisi olmadığını beyan etmesi, dosya içerisinde suretleri mevcut Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi‘nin 20/11/2007 tarihli ve 6940 sayılı nüshasına göre 09/11/2007 tarihinden geçerli olmak üzere 1 yıllığına şirket yönetim kuruluna… ve … …‘ın seçildiğinin görülmesi ile 04/03/2009 tarihli ve 7262 sayılı nüshasına göre ise sanığın 18/02/2009 tarihli genel kurul toplantısında şirket yönetim kurulu başkanı olarak atandığının belirlenmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
a)… Turizm Gıda Petrol Sanayi ve Ticaret A.Ş‘nin kuruluşundan itibaren tüm yetkililerinin ve görev sürelerinin Terme Ticaret ve Sanayi Odasından sorulması, sanığın sahte olduğu belirtilen faturaların kullanıldığı 2008 yılı Eylül ve Aralık aylarında şirket yetkilisi sıfatının bulunup bulunmadığının araştırılması,
b)Dosya kapsamına göre 09/11/2007-09/11/2008 tarihleri arasında şirket yönetim kurulu başkan ve üyeleri olan … ve … …‘ın duruşmaya celbi ile CMK’nin 48. maddesi uyarınca yasal hakları hatırlatıldıktan sonra tanık sıfatıyla beyanlarına başvurularak suç tarihinde şirket işleriyle fiilen kimin ilgilendiği hususunun ayrıntılı olarak sorulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma neticesinde mahkûmiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
a)“25/01/2009“ olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2009“ olarak eksik yazılması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.