YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9763
KARAR NO : 2017/6208
KARAR TARİHİ : 03.10.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Hurda perakende ticareti ile uğraşan sanığın, ….. Ltd. Şti. tarafından düzenlenen sahte faturaları yasal defterlerine kaydetmek suretiyle “2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi, suça konu faturaların gerçek bir mal alımına dayandığını savunması, suça konu faturaları düzenleyen …… Ltd. Şti. yetkilileri olan sanık ve …. hakkında sahte fatura düzenleme suçundan açılan davanın, Antalya 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/226 Esas, 2014/66 Karar sayılı dosyasında görülerek, 12.02.2014 tarihinde karara bağlandığının ve dosyanın halen Yargıtayda temyiz incelemesinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; söz konusu dava dosyalarının birleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde, ilgili dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına alınması, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, sanığın sunduğu banka kayıtları da dikkate alınarak karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.10.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.