YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9430
KARAR NO : 2018/1639
KARAR TARİHİ : 22.02.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat
1-Sanıklar hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği ve kullandığı iddiası ile açılan kamu davasında, sanıkların suçlamaları kabul etmemesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ”Bu Kanun’a göre kullanılan veya bu Kanun’un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır” şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi nedeniyle, suça konu 2006 ve 2007 yıllarına ait faturalardan kanaat oluşturacak kadarının asılları veya onaylı suretlerinin getirtilerek dosya içerisine konulması incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadıklarının tespit edilmesi; sanığın düzenlediği faturaları kullanan ve sanığın kullandığı faturaları düzenleyen şirketler hakkında sahte fatura kullanmak ve sahte fatura düzenlemek suçlarından vergi tekniği raporu düzenlenip düzenlenmediğinin belirlenmesi, bu kişilere yönelik dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyenlerin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak, faturaları düzenleyen kişiler ile sanık tarafından düzenlenen faturaları kullanan şirket yetkilisi ve sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde gerekli görülmesi halinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, CMK’nın 67/3. maddesi gereğince hakim tarafından yapılması gerekli hukuki değerlendirmelerin bilirkişilerce yapılmasının istenilerek ve yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında “sahte fatura düzenlemek ve kullanmak” suçlarından kamu davası açıldığı, sahte fatura düzenlenme ve sahte fatura kullanma suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her bir takvim yılının da birbirinden bağımsız ve ayrı suçlar olduğu gözetilmeden, yazılı şekilde hangi takvim yılından hüküm kurulduğu belirtilmeksizin tek suçtan hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.