YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/9377
KARAR NO : 2021/10269
KARAR TARİHİ : 11.11.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
Sanık hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, suça konu faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayandığını, sahte olduğu idda edilen faturaları düzenleyen … Ajans’ın yetkilisi …’i tanıdığını, gayrı resmi ortağı … isimli kişiden faturaları aldıklarını beyan etmesi ile alışverişin gerçek olduğuna dair temyiz aşamasında tahsilat makbuzları ibraz etmesine rağmen Dairemizin 2017/9474 esas sırasına kayıtlı … Ajans yetkilisi … hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan davada …’in sahte faturaları gayrı resmi ortağı olan …’ün düzenlediğini, yurtdışına kaçtığını savunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1)…’ün tanık olarak dinlenmesi
2)… hakkında açılan dosyaların getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması,
3)Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için; faturaları düzenleyen mükellefe ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler ile faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükellefin ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması, yasaya aykırı
4)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 11.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.