Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2017/8960 E. 2020/3669 K. 29.06.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/8960
KARAR NO : 2020/3669
KARAR TARİHİ : 29.06.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

A- “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçunun cezasının miktarı ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle, 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
B- “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığın 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmemesine rağmen, vergi suçu ve vergi tekniği raporlarında, 13.12.2005 tarihinde mükellefiyet tesis ettiren sanığın 2008 yılında vergi dahil 1.410.577,01 TL tutarında POS cihazından işlem yaptığı, satışlarının tamamına yakınının kredi kartlı satışlar olduğu, mükellef olan kuyumculardan toptan veya perakende alışının olmadığı, tüm alımlarının şahıslardan gider pusulası karşılığında alınan hurda altın olduğu, satışlarının tamamına 22 ayar işçilikli altın olarak fatura düzenlemiş olup az miktarda işçilik faturaları için cüzi miktarda hemen her dönem KDV beyan ettiği, sanığın asıl faaliyetinin kredi kartı borcu olanların taksit atlatmak olarak tabir ettikleri işlemi gerçekleştirerek komisyon geliri elde etmek olduğu ve bu faaliyetini gizlemek için de gerçek alım satıma dayanmadığı halde fatura ve gider pusulaları düzenlediği tespitlerine yer verilmesi, vergi müfettişi tarafından dinlenen POS cihazlarından kredi kartlarıyla işlem yaptıran bazı kredi kartı sahiplerinin ifadelerinde; nakit ihtiyaçlarını karşılayabilmek için bu işlemleri yaptırdıklarını, yapılan işlemler karşılığında kendilerinden komisyon alındığını, herhangi bir emtia alışı yapmadıklarını söylemiş olmaları karşısında suçun subut bulduğu gözetilmeksizin beraatine hükmolunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken, 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.