Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2017/771 E. 2018/10730 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/771
KARAR NO : 2018/10730
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suç tarihinde kaçakçılık yapıldığına dair ihbar üzerine yakalanan ve kendisini kolluk görevlilerine … olarak tanıtan, hakkında bu isim altında 18.12.2013 tarihli olay, yakalama, üst arama ve rızaen teslim tutanağı düzenlenen sanık hakkında zamanaşımı süresi içinde başkasının kimlik bilgilerini kullanmak suçundan mahallinde soruşturma yapılması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Tekerrüre esas alınan Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/550 Esas, 2012/14 Karar sayılı ilamının Yargıtay 8. Ceza Dairesince düzeltilerek onandığı ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı üzerine bu kararın kaldırılarak Dairenin 17.05.2017 tarihli 2016/12329 Esas ve 2017/5653 Karar sayılı ilamı ile söz konusu mahkeme kararının bozulmasına karar verildiği, mahkemesince yapılan yargılama sonunda sanık hakkında beraat kararı verildiği, bu nedenle söz konusu ilamın TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına esas alınamayacağı, adli sicil kaydına göre sanığın tekerrüre esas alınabilecek başkaca bir hükümlülüğünün de bulunmadığı gözetilmeden, hakkında TCK’nin 58. maddesinin uygulanması,
2-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ve TCK’nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ile yerine ”Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK’nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.