YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7403
KARAR NO : 2018/1272
KARAR TARİHİ : 15.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı VUK’ya aykırılık (sahte fatura kullanmak)
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- 2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan hükme karşı sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
2006 takvim yılında sahte fatura düzenlediği iddia edilen mükellefler hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarının dosya arasında bulunması, mevcut delillerin hüküm kurmaya yeterli ve elverişli olduğunun anlaşılması, bilirkişi raporunda faturaların KDV indiriminde kullanılıp vergi ziyaına sebebiyet verildiğinin belirtilmesi, sanığın ve müdafiinin, vergi raporlarına dayanılarak tahakkuk ettirilen vergi borçlarına ilişkin herhangi bir ödeme yapılmadığını beyan etmeleri karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
213 sayılı Yasanın 359/b-1. maddesi gereğince belirlenen temel ceza üzerinden TCK’nın 43/1. maddesi gereğince yapılan artırımda, oranın 1/4 yerine 10/4 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edilmiş; uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilemeyen 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan hükme karşı sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Dosya kapsamına ve UYAP ortamından yapılan araştırmaya göre, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 22.01.2013 tarih ve 2013/1469 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan açılan kamu davasının Antalya 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/60 esas sayılı sırasında derdest olduğunun anlaşılması karşısında; mükerrer yargılamanın önlenmesi ve zincirleme suç hükümlerinin değerlendirilmesi bakımından, belirtilen dava dosyasının getirtilip incelenerek, özetinin duruşma tutanağına yazılması, mümkün olması halinde davaların birleştirilmesi, aksi takdirde bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de;
a) 213 sayılı Yasanın 359/b-1. maddesi gereğince belirlenen temel ceza üzerinden TCK’nın 43/1. maddesi gereğince yapılan artırımda, oranın 1/4 yerine 10/4 olarak yazılması,
b) Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilemeyen 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.