YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/6674
KARAR NO : 2018/9096
KARAR TARİHİ : 14.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar hakkında sahte belge kullanmak suçundan; düşme
Sanık … hakkında defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan; beraat
1-Sanık … hakkında “defter ve belge ibraz etmemek” suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında sahte fatura kullanmak ve defter ve belge ibraz etmemek suçlarından Kartal 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 03.06.2008 tarih, 2007/846 Esas ve 2008/382 Karar sayılı ilamı ile verilen ilk hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 07.11.2012 tarih, 2010/9438 Esas ve 2012/18834 Karar sayılı bozma ilamı ile katılan vekilinin temyiz talebinin yalnızca sanıklar hakkında sahte fatura kullanmak suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek incelemenin bu hükümlere hasren yapıldığı, mahkemenin 03.06.2008 tarihli kararında sanıklar hakkında defter ve belge ibraz etmeme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilmeksizin kesinleştiği bu nedenle bozma ilamı sonrası sanık … hakkında defter ve belge ibraz etmeme suçundan yeniden kurulan beraat hükmü yok hükmünde olup temyiz incelemesine konu olamayacağından, katılan vekilinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında “2002, 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak” suçlarından verilen düşme hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükümleri karşısında; sanıklara yüklenen “2002, 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak” suçlarının yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının düşürüldüğü, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 14.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.