Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2017/6444 E. 2018/10114 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/6444
KARAR NO : 2018/10114
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın türü ve süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)….’a ait olup, 30.09.2007 tarihinde çalınan… plaka sayılı aracın, …. sayılı sahte plaka, bu plakaya göre …. adına düzenlenmiş sahte tescil belgeleri ve trafik sigorta poliçesiyle birlikte ele geçirildiği esnada, sanığın kolluk güçlerine… adına düzenlenmiş sahte nüfus cüzdanını da ibraz ettiği, sahte plaka, tescil belgeleri ve trafik sigorta poliçesi yönünden bu dosyada yargılama yapılarak mahkûmiyet hükmü kurulduğu, sahte nüfus cüzdanı yönünden ise ayrıca dava açıldığı; yapılan yargılamada sanık hakkında 1 yıl 8 ay hapis cezası verilip, hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı, sanığın yeniden suç işlemesi üzerine Van 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.04.2017 tarihli 2017/6 Esas ve 2017/218 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklandığı ve bu kararın kesinleştiği, sanığın her iki dosyadaki eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nin 43/2. maddesi gereğince zincirleme olarak işlenmiş tek bir resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı ve TCK’nin 204/1, 43/2. maddeleri uyarınca hüküm kurulduktan sonra,
hükmolunan cezadan kesinleşmiş önceki hükümdeki cezanın mahsup edilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre de; TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.