Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2017/1761 E. 2020/5252 K. 30.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1761
KARAR NO : 2020/5252
KARAR TARİHİ : 30.09.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık savunmasında; atılı suçlamayı kabul etmemiş, kendisinin ve eşinin hastalığı nedeniyle 2006 yılı sonundan itibaren iş yerinde çalışamadığını ve kapattığını, sahte belge düzenlemediğini, iş yerini 2008 yılında kapattığını, kapattığında iş yerinde herhangi bir belge kalmadığını, vergi suçu raporunda belirtilen mavi klasörden haberdar olmadığını, ödeme kaydedici cihazlara ait tutanaklar altındaki imzanın kendisine ait olmadığını, Belediye Başkanlığının 08/12/2014 ilmuhaberi altındaki imzanın kendisine ait olabileceğini söylemesi şeklindeki savunması karşısında maddî gerçeğin ve suçun unsurlarının tespiti için;
1) Sanık tarafından düzenlendiği iddia edilen 2007 ve 2008 takvim yılına ait fatura asıllarının getirtilmesi, sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını söylemesi halinde; faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
2) Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde ise;
a) Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
b) Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
c) Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK’nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
3) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
a) Sanığın mükellefiyetiyle ilgili iş yerine ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler olup olmadığının araştırılması,
b) Daha sonra, sanığın iş yeri ile faturaları kullanan şirket ve kişilerin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, sahte fatura düzenleme suçlarında her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden ve hangi yıldan olduğu da belirtilmeksizin eksik araştırma ve inceleme ile tek hüküm kurulması ,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.09.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.