Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2017/17096 E. 2019/217 K. 09.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/17096
KARAR NO : 2019/217
KARAR TARİHİ : 09.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın aşamalarda, kendisini …. olarak tanıtarak şikayetçi …’a …. Plakalı aracın sahte noter vekaletnamesi ile satılması olayına karışmadığını savunarak suçlamayı kabul etmemesi; sonradan şikayetinden vazgeçen mağdur …’ın, soruşturma aşamasında, sanığın fotoğrafının gösterilmesi üzerine, aracı haricen kendisine satan kişinin, fotoğrafı gösterilen kişi olduğunu söylemesine rağmen, görevsizlik kararı veren …. Asliye Ceza Mahkemesince alınan ve görevli mahkemede doğru olduğunu belirttiği ifadesinde ise, fotoğrafları gösterilen kişinin, kendisine aracı satan kişiye benzediğini ancak %100 emin olmadığını söylemesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
1-Sanık ile mağdur …’ın duruşmada yüzleştirilmesi, bu mümkün olmadığı takdirde sanığın resmi kayıtlara girmiş olay tarihine en yakın tarihli teşhise elverişli fotoğraflarının temin edilerek mağdura gösterilmesi ve mağdura kendisini Mustafa Uzun olarak tanıtarak davaya konu araç satış yetkisi içeren noter vekaletnamesini veren kişinin sanık olup olmadığının sorulması,
2-Suç konusu aracın çalınması ile ilgili dava açılıp açılmadığının araştırılması, açılmış ise dosyasının getirtilerek incelenmesi ve ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosya içine konulması,
Sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükümleri kurulması,
3-Kabule göre de, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.