YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/16681
KARAR NO : 2019/65
KARAR TARİHİ : 07.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan …. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24.06.2008 tarih ve 2008/91 E. – 2008/389 K. sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 179/2. maddesi uyarınca doğrudan hükmolunan 1000 TL adli para cezasının hüküm tarihi itibarıyla kesin nitelikte olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan diğer hükümlülüklerinden…. Sulh Ceza Mahkemesinin 28.10.2009 tarih, 2008/42 Esas, 2008/209 Karar sayılı hapisten çevrili 2250 TL adli para cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiği; adli sicil kaydına göre sanık hakkında tekerrüre esas alınabilecek nitelikteki kasıtlı suçun, TCK’nın 123/1. maddesi uyarınca hükmolunan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu olduğu; 6763 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı kanunun 254. maddesi “uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir” şeklinde değiştirilmiş ise de 5237 sayılı TCK’nın 123/1. maddesinde yazılı kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/10/2018 tarih ve 2018/4-394 Esas ve 2018/478 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı CMK’nın 253/18 maddesi gereği “uzlaştırmanın sonuçsuz kalması halinde tekrar uzlaştırma yoluna gidilmez” hükmü karşısında bu ilamın tekerrüre esas alınması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması;
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tümden çıkartılarak, yerine “…. ulh Ceza Mahkemesinin 28.10.2009 tarih, 2008/42 Esas, 2009/206 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK’nun 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK’nun 326/son ve 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 07.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
ST