YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/16154
KARAR NO : 2022/5534
KARAR TARİHİ : 31.03.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Ret
Sanık hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan da kamu davası açıldığı ancak mahkemece hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, bu suç yönünden mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Kamu davası hakkında mükerrerlik nedeniyle ret kararı verilebilmesinin 5271 sayılı CMK’nin 223/7. maddesi uyarınca mümkün olduğu ve anılan maddeye göre sadece “aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine” karar verilebileceği nazara alındığında dosyadaki mevcut bilgi ve belgeler ışığında, Mahkemenin mükerrer dava nedeniyle ret kararına dayanak olan Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/706 Esas ve 2014/105 Karar sayılı dosyası ile iş bu dava dosyası arasında mükerrerlik bulunmadığı anlaşılmakla, yargılamaya devamla davaların esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde yanlış değerlendirme ile davaların reddine karar verilmiş ise de; zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun kabul edilmesi karşısında;
Sanığa yüklenen “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının, Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2008 ve 31.12.2009 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 31.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.