Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2017/13687 E. 2017/4654 K. 15.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/13687
KARAR NO : 2017/4654
KARAR TARİHİ : 15.06.2017

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 22.05.2017 gün ve 2017/2793 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 30.05.2017 gün ve KYB. 2017/33439 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 203/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/11/2016 tarihli ve 2016/328 Esas, 2016/628 sayılı kararının “Dosya kapsamına göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08/03/2016 tarihli ve 2015/21-1121 Esas, 2016/111 sayılı kararında “….sanığın katılan Aydem Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin özelleştirilmesinden sonra evinde kullandığı elektrik bedelini ödememesi nedeniyle şirket görevlileri tarafından sayaca konulan mühre rağmen kaçak elektrik kullandığı olayda; mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanunla verilmesi zorunlu olup mühürlemeyi yapan şirkete kanunla böyle bir yetki verilmediğinden mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı kabul edilmelidir….” şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş’nin mühürleme tarihi olan 23/03/2015 tarihinden önce 29/05/2013 tarihinde özelleştirilmiş olması sebebiyle suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
İncelenen dosyaya göre; 08.04.2015 tarihli mühür bozma tutanağına konu 23.03.2015 günlü mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan …’nin mühürleme tarihinden önce 29.05.2013 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.11.2016 gün ve 2016/328 E., 2016/628 K. sayılı hükmünün CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 15.06.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.