YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/13490
KARAR NO : 2017/5134
KARAR TARİHİ : 05.07.2017
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 21.04.2017 gün ve 2017/3302 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.05.2017 tarih ve KYB. 2017/28787 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık …’un, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 274/1 ve 59/2. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis ve 285,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl süre ile denetime tabî tutulmasına dair Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/09/2010 tarihli ve 2010/167 Esas, 2010/279 sayılı kararının itiraz edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresinde yeni suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, hakkındaki hükmün açıklanmasına, 765 sayılı Kanun’un 274/1 ve 59/2. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis ve 285,00 Türk Lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2016 tarihli ve 2016/56 Esas, 2016/181 sayılı kararının “dosya kapsamına göre, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 03/02/2014 tarihli ve 2013/23474 Esas, 2014/2417 sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı Kanun’un 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve zamanaşımının denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, somut olayımızda sanık hakkında Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/09/2010 tarihli ve 2010/167 Esas, 2010/279 sayılı ilamına konu ilk kararın itiraz edilmeksizin 07/12/2010 tarihinde kesinleştiği ve suçun işlendiği 17/08/2003 tarihinden itibaren 7 yıl 3 ay 20 günlük zamanaşımı süresinin geçtiği, Ceyhan 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/12/2015 tarihli ve 2014/432 Esas, 2015/1426 sayılı kararına konu 2. suçun ise 04/08/2013 tarihinde işlendiği ve söz konusu bu kararın 22/12/2015 tarihinde kesinleştiği gözetildiğinde, sanık hakkında duran zamanşımı süresinin ikinci suçun işlenme tarihi olan 23/02/2013 tarihinde yeniden işlemeye başladığı, suç tarihi olan 07/08/2003 tarihi ile hükmün açıklanarak mahkumiyet kararının verildiği 10/03/2016 tarihleri arasında 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gözetilmeden sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “mühür bozma” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, durma süresi de dikkate alındığında suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla, kanun yararına bozma talebi yerinde görüldüğünden, Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.03.2016 gün ve 2016/56 Esas, 2016/181 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendine göre karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, bu suç nedeniyle hükmolunan cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.07.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.