YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/13482
KARAR NO : 2017/4658
KARAR TARİHİ : 15.06.2017
Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 27.04.2017 gün ve 2017-3394 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 15.05.2017 gün ve 2017/29276 KYB sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık …’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair, Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/02/2016 tarihli ve 2015/490 esas, 2016/75 sayılı kararının “Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/09/2015 tarihli ve 2013/15125 esas, 2015/28874 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması karşısında, özel şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı, somut olayda özelleştirme uygulamaları neticesinde Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin mühürleme tarihi olan 21/12/2014 tarihinden önce 29/05/2013 tarihinde özelleştirildiği cihetle, sanığın üzerine atılı mühür bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 22.12.2014 tarihli mühür bozma tutanağına konu 21.12.2014 günlü mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan …’nin mühürleme tarihinden önce 29.05.2013 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK’nun 203. maddesinde düzenlenen “mühür bozma” suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.02.2016 gün ve 2015/490 E., 2016/75 K. sayılı hükmünün CMK’nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 15.06.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.