Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2017/11295 E. 2019/7208 K. 10.10.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/11295
KARAR NO : 2019/7208
KARAR TARİHİ : 10.10.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma, 6136 sayılı Kanuna aykırılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanık hakkında “Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesi:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK’nin 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, anılan fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin İADESİNE,
II-Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesi:
1-Hüküm tarihinde aynı yargı çevresinde bulunan Kırklareli E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı oturumda hazır edilmeyerek 5271 sayılı CMK’nin 196. maddesine aykırı olarak hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, savunma hakkının kısıtlanması,
2-Kabule göre;
a)Dosyada aslı bulunan suça konu nüfus cüzdanları üzerinde heyet olarak yapılan incelemede; her iki fotoğraf üzerinde soğuk mühür izinin bulunmadığı ve fotoğrafların belgelere sonradan yapıştırılmış olduğunun ilk bakışta anlaşılması karşısında; mevcut haliyle nüfus cüzdanları üzerinde yapılan sahteciliğin aldatıcılık niteliğinin bulunmadığı gözetilmeden, yasal unsurları itibarıyla oluşmayan “resmi belgede sahtecilik” suçundan sanığın beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
b)Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.12.2005 tarih ve 2002/455-2004/23 sayılı ilamındaki mahkûmiyet hükümlerinin infaz edilip edilmediği veya hangi tarihlerde infaz edildikleri araştırılmadan; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarih ve 2013/8-151/304 sayılı ilamında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması hâlinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın sabıka kaydında yer alan birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması,
c)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anasaya Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.