YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6762
KARAR NO : 2019/110
KARAR TARİHİ : 08.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
…. Vergi Dairesi mükellefi…. Treyler İm. San…Ltd.Şti yetkilisi olan sanığın, 2009 takvim yılında sahte fatura kullandığı iddia ve kabul edilen kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmediği, bilerek sahte fatura kullanmadığını, sahte olduğunu tespit ettikleri faturaları geri çektiklerini savunduğu, vergi raporununda bu beyanı kısmi olarak doğruladığı anlaşılmakla gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından, sahte oldukları iddia edilen ve sanığın beyanlarından çıkarmadığı ve toplam alışlarının % 42 sini oluşturan faturaları düzenleyen İstiklal Vergi Dairesi mükellefi olan …. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu dosyaya celp edilip, hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenlemekten dava açılıp açılmadığı araştırılıp, açıldığının tespiti halinde birleştirilmesi mümkün olmadığı takdirde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, faturaları düzenleyen mükellefin yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığı da dikkate alınarak faturaları düzenleyen şirket ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde gerekli görülmesi halinde bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
M.O.