Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2016/6503 E. 2019/428 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6503
KARAR NO : 2019/428
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkındaki vergi incelemeleri ve 28.06.2011 tarihli vergi suçu mütalaasının 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olmasına karşın, sanık hakkında …. Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 29.04.2012 tarih 2012/4531 esas sayılı iddianamesi ile 2009-2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan dava açıldığı ve mahkumiyet hükmünün 2011 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verildiği görülmekle ; 5271 sayılı CMK’nin 225. maddesi gereğince hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, 2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden, iddianamenin dışına çıkılarak dava konusu yapılmayan suçtan mahkumiyet kararı verilmesi;
2- Kabule göre de ;
a) …’nın VDENR-2011-2349/37 sayılı vergi tekniği raporunda, sanıkla ilgili olarak 2009-2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme eylemiyle ilgili gerekli tespitlerin yapılmış olduğu, Vdintra sistemi üzerinde sanıktan fatura aldığını bildiren mükellefler bulunması sebebiyle 2011/ocak döneminde de sahte fatura düzenlediği bildirilmişse de, sanığın sahte fatura düzenlediğine dair tespitlerin yapıldığının bildirildiği VDENY-2011-2349/3 sayılı raporların dosyada bulunmadığı görülmekle; öncelikle sözü edilen raporların dosya içerisine alınması, 2009-2010 takvim yılları ile ilgili dava açılıp açılmadığı, açılmışsa akibeti araştırılıp bu dava ile birleştirilmesi, birleştirme mümkün olmadığı takdirde dava dosyaları celp edilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren ve sahteliği belirleyen delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, sanığın 2011 yılında sahte fatura düzenlemeye devam ettiğine dair toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.