Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2016/5780 E. 2019/5573 K. 24.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5780
KARAR NO : 2019/5573
KARAR TARİHİ : 24.06.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanıklar … ve …’in yetkilisi ve müdürü oldukları Mersinler Makine isimli şirketin 2008 takvim yılında … Limited Şirketine ait 9 adet sahte fatura kullandığından bahisle açılan davada; sanıkların … Limited Şirketi ile olan ticaretin gerçek olduğunu ve sahte olduğu iddia edilen faturaların aldıkları malzemeler karşılığı verilen gerçek faturalar olduğunu savunmaları, ödemelere ilişkin banka dekontu ve senetleri duruşma aşamasında sunamadıklarından temyiz dilekçesiyle sunmaları karşısında; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının ve gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;
1- Mükellef sanıklara ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin araştırılarak dosya kapsamında bulunan temyiz dilekçesi ile sunulan bir kısım dekontlar ve senetler ile fatura bedellerinin uyumlu olup olmadıklarının tespit edilmesi ve mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, toplanan tüm deliller birlikte değerlendilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tartışılması gerekliliği,
2- Kabule göre de;
a) Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, 2008 takvim yılında birden fazla fatura düzenleyen sanıklar hakkında TCK’nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, … müdafii ve …’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı itibarıyla sanıkların kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.