YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5758
KARAR NO : 2018/10042
KARAR TARİHİ : 06.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Beraat
1-Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarına ait defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23.11.1999 gün ve 1999/11 – 273/288 sayılı içtihadında da açıklandığı üzere defter ve belgelerin çalındığı – kaybolduğu- bulunmadığı ileri sürülerek ibrazından kaçınılması halinde VUK’nin 139. maddesinde yazılı hususlarda usulüne uygun tebligatın aranmayacağı cihetle; sanığın savunmasında dükkanının soyulması nedeniyle defterlerinin, ödenmiş çek, senet ve bir çok evrağının kaybolduğunu veya çalındığını, bu sebeple belgeleri zamanında ibraz edemediğini belirtmesi, vergi dairesine verdiği 14.09.2011 tarihli dilekçede ise belgelerini evrak taşıma sırasında kaybettiğini belirterek çelişkili beyanlarda bulunması, ancak söz konusu dilekçe ve gazete ilan tarihinin sanıktan defter ve belgelerin istenildiği tarihten çok sonrasına ait olması, sanığın işyerini 31.12.2007 tarihi itibariyle terk etmesi nedeniyle tebliğ tarihinde faal olmadığının da tespit edilmesi karşısında, 213 sayılı VUK’nin 139/2. maddesinde öngörülen ve incelemenin dairede yapılmasına imkan veren istisnalardan birinin varlığının dosya kapsamında mevcut olmadığı ve sanığın savunmasının yasanın aradığı anlamda mücbir sebep oluşturmadığı anlaşılmakla, tüm unsurlarıyla oluşan defter ve belge ibraz etmeme suçundan sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
2-Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunda, suç tarihinin ibraz için verilen yasal sürenin bitimini izleyen tarih olduğu dikkate alındığında, “24.04.2009” olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığına “12.05.2011” şeklinde yanlış yazılması,
3-Katılan Konya Vergi Dairesi Başkanlığı’nın adının ve sıfatının gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.