Yargıtay Kararı 11. Ceza Dairesi 2016/5533 E. 2019/5849 K. 03.07.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5533
KARAR NO : 2019/5849
KARAR TARİHİ : 03.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

TCK’nin 43. maddesinin uygulanması sırasında 3 yıl 9 ay hapis cezası yerine 3 yıl 8 ay hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümlerde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, 03.07.2019 tarihinde üye …’ın karşı oyu ve oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY GEREKÇESİ

Dairemizin 03.07.2019 tarih 2016/5533 Es. , 2019/5849 Kr. sayılı ONAMA kararına aşağıdaki gerekçeyle katılmıyorum.
Sayın çoğunlukla ortaya çıkan uyuşmazlık hayali ihracat amacıyla verilen ihracat beyannamelerine ekli faturaların sahteliği halinde VUK’nin 359(b)-1 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına ilişkindir.
Sanıkların sahte fatura ve belge düzenleyip, hayali ihracat yoluyla Devlet’ten haksız vergi iadesi alarak kaçakçılık yapmak şeklinde cereyan eden eylemlerinin, 5607 sayılı Yasanın 3(9) maddesi ve ayrıca aynı yasanın 4(5) maddesi yollamasıyla TCK’nin 204(1) ve devamı maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği görüşündeyim.
Çünkü ihracatı geliştirmek amacıyla belirli koşulların gerçekleşmesi halinde ihracatçılara ödenmesi öngörülen vergi iadesi 213 sayılı yasanın 1. maddesi kapsamındaki vergi, resim ve harç niteliğinde bulunmamakla, sanıklara isnat olunan suçun yasal unsurları oluşmamıştır. Bu sebeple 213 sayılı VUK’nin 359(b)-1 maddesi uyarınca cezalandırılmaları usul ve yasaya aykırıdır.10.07.2019