YARGITAY KARARI
DAİRE : 11. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5174
KARAR NO : 2019/5140
KARAR TARİHİ : 29.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-08.02.2008 gün ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren … sayılı Kanunun 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359/a-2. maddesindeki 1 yıldan 3 yıla kadar olan hapis cezasının alt sınırının, 03.07.2009 tarih ve …….. sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren … sayılı Kanunun 23. maddesiyle “18 ay” olarak değiştirildiği; suç tarihi itibarıyla ise hapis cezasının 1 yıldan 3 yıla kadar olduğu cihetle, somut uygulamada hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle tayin edildiğine dair bir gerekçenin bulunmaması da dikkate alındığında; suçun işlendiği 15.05.2009 tarihinde temel cezanın alt sınırının “1 yıl” hapis olduğu gözetilmeden yazılı şekilde “18 ay” olarak uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-Tekerrüre esas alınan, Bakırköy 17.Asliye Ceza Mahkemesi’nin (Kapatılan Bağcılar 3.Asliye Ceza Mahkemesi) 10/05/2007 tarih 2006/364 esas 2007/544 karar sayılı ilamının TCK’nin 203/1. maddesi uyarınca doğrudan verilen 1000 TL kesin nitelikte adli para cezası olduğu ve tekerrür oluşturmayacağı gözetilmeden sanık hakkında TCK’nin 58. maddesinin uygulanması,
3-Defter ve belgeleri gizleme suçunun suç tarihinin ; defter ve belgelerin istenme yazısının tebliğ tarihi olan 30.04.2009 tarihinden itibaren 15 gün sonrası olan 15.05.2009 tarihi olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığına 14.05.2009 olarak yazılması,
4-TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, … sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken … sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 29.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.